Geen mens blijft lijden bespaard in het leven, dat is een feit. En dit kun je ook niet voorkomen. Wat je wel kunt voorkomen is dat het je volledig in zijn greep houdt. Want wanneer dat zo is, staat je leven in feite stil.

Ervaar jij regelmatig

• dat de tegenslagen in je leven jouw stemming bepalen?
• dat ‘oud zeer’ nog steeds veel invloed heeft op je gevoel van vandaag?
• dat gebeurtenissen van toen je zelfs blokkeren om  verder te gaan?

Dan wil ik je graag ergens bewuster van maken. Om ervoor te zorgen dat je jouw persoonlijke drama’s of negatieve ervaringen niet onnodig groot maakt of houdt.

 

Hoe ervaren we de wereld?

Alles wat wij ervaren wordt opgeslagen op onze “harde schijf”. Alles wat je ziet, hoort, ruikt, proeft en voelt. Via je 5 zintuigen neem je alles waar. En wat je waarneemt is niets anders dan jouw persoonlijke ervaring en interpretatie van een bepaalde gebeurtenis.

Hoe jij iets ervaart, bepaalt ook hoe het wordt opgeslagen. Als jij iets als dramatisch ervaart, zul je dat anders opslaan dan iemand die iets licht opvat.

Ter illustratie geef ik je een voorbeeld.

 

Medewerker 1 krijgt  de volgende vraag van zijn baas: “Waarom is die klus nog niet af?” Die medewerker geeft antwoord en heeft vindt hij zelf een goede reden. De kous is daarmee af. Natuurlijk kan hij zich een week later die opmerking nog wel herinneren, maar hij is er niet meer mee bezig. Als je hem ernaar zou vragen, zou hij je zijn visie geven op het gebeurde. Maar inmiddels heeft hij een nieuwe deadline met de baas afgesproken en dat is dat.

 

Medewerker 2 krijgt dezelfde vraag. Alleen medewerker 2 is een stuk minder zelfverzekerd. Hij probeert de vertraging wel uit te leggen aan zijn baas, maar komt slecht uit zijn woorden. De baas is de beroerdste niet en spreekt een nieuwe deadline met hem af. Maar, in plaats van dat hiermee de kous ook af is en de werknemer een nieuwe planning maakt, blijft het gebeurde nog weken in zijn hoofd rondspoken.

 

Nu zou je ’s een kijkje willen nemen in de hoofden van beide medewerkers. Zo’n verschillende manier van reageren op een bepaalde situatie! Met zo’n verschillend resultaat ook. Werknemer 1 is het allang weer vergeten en werknemer 2 is er nog heel lang mee bezig. Voor de baas speelt het ook niet meer. In beide gevallen is een nieuwe afspraak gemaakt.

 

Je bent het je niet bewust misschien  maar hoe je ergens op terugkijkt, maakt ook verschil voor hoeveel impact het op je heeft. Ik stel me voor wat het verschil is tussen beide medewerkers in hun beleving van het gesprek met de baas.

Medewerker 1:

• Ziet een filmpje in zijn hoofd waarin hij zichzelf met de baas ziet praten.
• Hoort het gesprek van toen in gedachten niet meer, het is slechts een flits van dat filmpje. Alleen beeld dus.
• Ziet het eind van het filmpje ook: hoe ze tot overeenstemming kwamen en daarna de hand schudden om de nieuwe afspraak te bekrachtigen. Dat is het… Eind goed, al goed.

Medewerker 2:

• Zodra hij weer aan het gesprek terugdenkt, ziet hij zijn baas weer tegenover zich zitten. Hij is onmiddellijk in gedachten weer ter plekke. Hij herbeleeft het weer.
• Hij hoort de baas met strenge, boze stem bulderen: “Waarom is de klus nog niet af???”
• Hij voelt weer de zenuwen door zijn lijf gieren en krijgt een benauwd gevoel bij zijn keel waardoor hij nauwelijks uit zijn woorden kan komen.

 

Wat valt je op wanneer je deze belevingen vergelijkt? Wanneer je het zo bekijkt, is het toch helemaal niet vreemd dat het gesprek op medewerker 2 nog steeds impact heeft? Dat hij nu nog harder zijn best wil doen om te voorkomen dat zijn baas iets op te merken heeft?

De rol die de gebeurtenis in zijn hoofd speelt, maakt dat hij op voorhand al zenuwachtig wordt als de baas in de buurt is.

 

Medewerker 2 blijft voortdurend de meest dramatische delen uit de gebeurtenisfilm in zijn hoofd herhalen. En dat niet alleen…. keer op keer herbeleeft hij de situatie weer. En dat voelt hij elke keer dat hij er weer aan denkt ook weer in zijn lichaam.

En hij herbeleeft de situatie slechts deels, niet tot het (happy) end.  Hij maakt een onhandige selectie door alleen de naarste scenes in zijn hoofd te herhalen. De beelden zijn niet compleet, maar daardoor heeft hij wel een hele andere kijk op de gebeurtenis gekregen. r.

Ik heb echt met medewerker 2 te doen. Want die ervaart zoveel onnodige stress!

 

Hoe kun je  ‘onnodig lijden’ voorkomen?

De een is van nature zelfverzekerder en de ander onzekerder, denk je misschien. Natuurlijk dat is ook wel zo. Maar het is ook niet zo zwart/wit. Een onzeker iemand kan namelijk heel veel veranderen waardoor hij zich zekerder gaat voelen. En anders gaat reageren. Zo ook zou je zeggen: de een is gelukkiger en de ander ongelukkiger. Het is niet dat het zo IS. Het gaat daarbij ook om ieders ervaring. De een ervaart meer geluk. De ander ervaart meer ongeluk. En waarom zeg ik dat? Omdat je je ervaring kunt veranderen! En je kunt je dus ook gelukkiger gaan voelen!

Het gaat erom dat je weet hoe je je eigen drama’s kunt reduceren. De beleving daarvan althans. Maar, daar gaat het om! Dat is wat telt.

 

Hoe verander je jouw ervaring van een gebeurtenis?

 

STAP 1: Door bewust te letten op hoe je die gebeurtenis nu ervaart. Als je eraan terugdenkt, wat zie je, hoor je, voel je, ruik je proef je? Wat maakt dat je het nog steeds als naar of dramatisch ervaart? Wat valt je op?

STAP 2: Door de opvallendste elementen te veranderen. In NLP-terminologie noemen we dit submodaliteiten veranderen. Het gaat over HOE zie, hoor, proef, ruik en voel je iets? En dat kun je dus veranderen.

 

Bijvoorbeeld bij een nare herinnering:

Zijn het grote dreigende beelden? Maak ze kleiner.

Zijn de beelden dichtbij? Zet ze verder van je af!

Zijn er harde geluiden, stemmen, klanken in je herinnering? Maak ze zachter of zet ze uit!

Heb je er nare gevoelens bij? Vervang ze door andere gevoelens.

 

Stel jezelf maar een mengpaneel* voor in je hoofd. En met die denkbeeldige knoppen en schuifjes kun je alles veranderen wat je wilt. Niet over nadenken…! Gewoon je voorstellen dat het kan. Dan kan het!

(*Of een afstandsbediening van een televisie. Jij blijft toch ook niet kijken en luisteren naar iets wat je een naar gevoel geeft op TV? Waarom dan wel in je hoofd?)

 

 

Verander je ervaring, maar vooral dit:

Het aller-allerbelangrijkste is: zorg dat je nare ervaringen nooit meer vanuit jezelf herbeleeft. Je hebt het al eens meegemaakt. Dat is genoeg! Dwing je brein om je de situatie te herinneren alsof je naar een film kijkt waar je zelf inspeelt. Dan wordt onmiddellijk de impact kleiner. En kun je narigheid gemakkelijker van je af zetten.

Je associeert jezelf dan niet meer met die gebeurtenis, maar je dissocieert jezelf van die gebeurtenis.  Je creëert dan direct afstand tot de situatie.  En dat is wat je wilt!

 

Hoe werkt dit bij jou?

Ik zou het super vinden als je mij hieronder laat weten op welke manier je bij jezelf ontdekt dat je je ervaring kunt veranderen om er minder last van te hebben.

• Hoe maak jij onbewust je drama onnodig groot?
• Wat verandert er als jij je beleving ervan gaat veranderen?

Ik lees het graag hieronder.

Veel succes met het ontmantelen van je eigen drama’s. Echt het levert heel veel op als je er ook echt mee aan de slag gaat!

Stap 1: Je bewust worden wat maakt dat jouw drama onnodig groot blijft als je het zo blijft herbeleven.

Stap 2: Aan de “knoppen” draaien!

Vind je dit een nuttig artikel? Help dan mee dit te delen met je netwerk door middel van de knoppen hieronder.